درست در جنوب روم مکانی دلربا را مییابید. امروزه این محل پارک طبیعی است، اما هنوز هم با منظرهای بسیار غنی، مسافرانش را مدهوش میکند. این مکان در خاطرات تثبیت شده و از هزاران منظره بهرهمند است. در میان تلماسههای عظیمی رو به دریا و کوههای بدون سکنه که دورشان را جنگلهای و درختان فراوان احاطه کردهاند، غوطهور شده است.شکوفاترین بوتههای مدیترانهای در چهار سوی این منطقه وجود دارد که ردپایی از مردان و زنان بزرگی دارند که سالیان پیش در اینجا میزیستهاند. وقتی در امتداد جادههای باستانی قدم میزنید غرق در رایحههای گمراهکننده و خاطراتی پرپژواک میشوید، همانند ترانهٔ پری دریایی یا ملودیای که الهه سیرس برای جذب قربانیانش مینواخت، که در اودیسه اولیسز دربارهاش آموختیم.ما نیز مجذوب این رایحههای اغواکننده شدهایم، به قدری که آنها را در عطری حسی و گرم گنجاندیم که بتواند روح را وارد زیباییهای حواس انسانی کند.
دیدگاه خود را بنویسید